Kroz vijekove su bila poznata blagotvorna svojstva lavande. Koristili su je za lječenje nesanice, problema sa živcima i probavom. Uživali su u njenim toplim kupkama, udahnuli njen mirisno eterično ulje, pripremali čajeve od njenih cvijetova, pa čak i dodavali je hrani.
U Tutankamonovoj grobnici 1922. godine pronađen je ćup sa eteričnim uljem lavande, što potvrđuje da su čak i drevni Egipćani cenili njen miris. U grobnicama su pronađeni ostaci ovog ulja jer su mumije bile obavijene platnom natopljenim lavandom.
Stari Rimljani su koristili cvet lavande u svojim kupatilima za opuštanje i osveženje nakon kupanja. Stoga dolazi i naziv “lavare” koji znači “prati”.
Travari su brzo shvatili važnost lavande. Cvetovi lavande koristili su se u medicinske svrhe, tvrdeći da smiruje živce, jasni um, te se koristila za ublažavanje zubobolje i tegoba sa varenjem.
Stari Jevreji su koristili vodicu i eterično ulje lavande za začinjavanje hrane, s obzirom na poznata blagotvorna svojstva za probavu.
U vrijeme epidemija koje su harale Evropom, legenda je kružila da će osoba koja koristi lavandino ulje nikada ne biti zaražena kugom.
Francuzi su prvi shvatili vrednost uzgajanja lavande i pažljivo je gajili. Monasi su preneli znanje o lekovitim biljkama iz južne Evrope na severne delove kontinenta.
U moderno doba, lavanda je nepravedno zapostavljena pod uticajem sintetičkih proizvoda. No, sa sve većim povratkom prirodnih vrednosti, lavanda se ponovno ističe i osvaja nove prostore, piše lavanda.rs